22 mei 2015; het is zover. Pinksterkamp gaat van start voor de stam. Onder het thema Proud to BE scout gaan onze stamleden een super scoutingkamp tegemoet. Wat ze van het thema moeten verwachten? Niemand die het weet. Zelfs de pivo’s weten niet of ze wel scout genoeg zijn om dit kamp te overleven.

Aangekomen op de blokhut staat er voor velen een leuke verrassing te wachten: stapelbedden en hooglaagbedden voor het uitzoeken, superluxe wastafels, een heuse woonkamer met eettafel, zithoek, bank en tv! Maar ja, scouts zijn altijd wat primitief toch?!

Pivo Mandy heeft het vanaf dag 1 op kamp erg zwaar. Ze moet nog maar eens laten zien dat ze wel scout genoeg is om pivo bij de Luctor te zijn. Haar pivo-uniform wordt dan ook al bij de opening ingenomen door Uberscout Yvonne H. Terug bij af, Mandy is weer een bever. Met hulp van de stam kan zij dit weekend laten zien dat ze haar pivo-uniform waard is.

Primitief, dat zijn scouts en echte scouts kunnen een tent opzetten, ondanks dat er zoveel luxe op het honk in Holten is. Zo kan de stam ook goed een tent op zetten. En omgekeerd verstoppertje, een echt scoutingspel kunnen ze vanaf nu ook. Als het bedtijd is, wordt er nog een spannend verhaal verteld over ridder Joris, beschermheilige van Scouting.

Zaterdagochtend lag iedereen nog lekker te slapen in het stapelbed, maar toch is het tijd om op te staan. Een beetje regen houdt ons niet tegen en hout wordt er als een geöliede machine gesprokkeld voor het vuur van vanavond. Tijdens de regen worden er fluitkoorden geknoopt en als het weer droog is trekken we erop uit de stad in. De helft wil graag de winkeltjes langs, de andere helft wil mee boodschappen doen. Want ja, die doet een echte scout ook zelf.

De moeder van Mandy komt helpen met koken en we eten supergezonde groentepannenkoeken met salade en een yoghurtdressing. Allemaal zelf gemaakt en geteeld. Geen pakjes macaroni dit jaar. De avond wordt afgesloten met een super spannend schimmenspel, waarbij de stam moet raden wat er als schim wordt uitgebeeld.

Zondag is het tijd voor insigneopdrachten / lekker luieren in de warme zon / afmaken van het fluitkoord of een lekker boekje lezen. Na een extra rondje door Holten komen de verdwaalde pivo’s toch terug bij het clubhuis met frietjes.

Om te laten zien dat de stam toch beter is met navigeren, worden zij op een echte nachtdropping gestuurd. Gelukkig kwam iedereen in het donker terug bij het clubhuis.

Maandag is het de laatste dag. Tijd voor de stam om te laten zien of zij wel 100% scout zijn. Alle insingneopdrachten zijn gemaakt, de bedden zijn netjes opgeruimd en de tassen ingepakt. Iedereen kent ook nog het kikkerverhaal en een puzzel daarvan is het bewijs. ’s Middags eten we soep die boven het kampvuur gemaakt is, want Uberscout Yvonne H, pivo Judith en scout Mandy pionierden dit weekend onder goede begeleiding van de stam een echte kookstellage.

Maar al snel is het weer tijd om naar huis te gaan. MAAR….. niet voordat Mandy weer geïnstalleerd was als pivo bij de Luctor, alle pivo’s samen beloofd hebben goede staf te zijn, de stam beloofd heeft een goed stamlid te zijn en iedereen zijn 100% scout badge heeft ontvangen.

Owjah en natuulijk niet te vergeten….

“I’m singing in the rain, i’m singing in the rain…… Hoeketjakka, hoeketjakka, hoeketjakka.”