6 november 2010
Een van onze vrijwilligers heeft het treffend beschreven wat er gebeurd is en wat het met ons doet:

`Afgelopen zaterdag 6 november zijn de vrijwilligers van scouting Luctor er achter gekomen dat er een inbraak is geweest in ons clubhuis ‘het Honk’. De daders hebben verschillende waardevolle en minder waardevolle zaken meegenomen zoals computer, beamers, koffieapparaat, bladblazer, gereedschapskisten en de complete inhoud van de provisiekast. Meerdere sloten zijn geforceerd en er is ook geprobeerd de aanhanger mee te nemen, deze stond in een aparte garage/schuur.
Maar wat het meest erge is aan deze inbraak is dat het een scoutinggroep betreft die zich speciaal en alleen richt op gehandicapte jongeren. Vrijwilligers zetten zich doordeweeks en in het weekend keihard in om deze jongeren een leuke scouting bijeenkomst te kunnen laten genieten. En dan wordt er op deze manier iets terug gedaan, ik persoonlijk word er misselijk van.`

En nog geen week geleden is er ook ingebroken in het scoutinggebouw van Scouting Didam. Dus voor alle andere scoutinggroepen; wees gewaarschuwd!

Een week eerder hadden we ook nog een financiële tegenvaller door stormschade. Er is een grote boom omgevallen tegen het clubhuis aan waardoor een aantal van de dakplaten beschadigd is en vervangen moet worden; kosten bijna 1000 euro. Het valt niet onder verantwoordelijkheid van het Geldersch Landschap, en de verzekering keert niet uit aangezien we moeten aantonen dat er windkracht 7 was.

Mocht er meer te melden zijn aangaande de inbraak, dan vermelden we dat uiteraard op de website.

Vermelding De Gelderlander, 7 nov: Inbrekers slaan toe bij honk Scouting Luctor et Emergo (link)

Bruiloft binnen Luctor et Emergo – Ingrid en Wout

24 april 2009
Op zaterdag 25 april is er een feestje in Luctor’s Honk gevierd, want Ingrid en Wout (twee begeleiders bij de Luctor) zijn op vrijdag 24 april in het huwelijksbootje gestapt. Uiteraard gaan we dit ook nog binnen de Luctor vieren, maar dat komt helemaal goed tijdens het reünieweekend in oktober.

Van velen hebben we een kaartje ontvangen; iedereen heel erg bedankt daarvoor!

Sponsoring door boekwinkel Meijer & Siegers in Oosterbeek

12 februari 2009
In februari 2009 is de boekwinkel Meijer & Siegers in Oosterbeek na een grote verbouwing heropend. Wim Kersten, vader van een van onze Scouts, heeft aan alle genodigden gevraagd om i.p.v. bloemen e.d. een donatie te geven aan de Scoutinggroep van zijn zoon. En dit geweldige initiatief heeft ook nog eens tot een gewelding resultaat geleid.

Wim; enorm bedankt voor dit initiatief, en we gaan nog een mooie besteding zoeken voor de opbrengst.

Reünieweekend 2008 – installatie scouts en jaarsterren

10, 11, 12 oktober 2008
Het weekend van 10, 11 en 12 oktober was het traditionele reünieweekend. Dit keer in een ander gebouw van het Candea College in Duiven, namelijk de Eltensestraat. Ook dit is een leuk gebouw om het weekend in te vertoeven, met grote gymzalen, lekker computeren, appelflappen bakken in de grote keuken en nog veel meer. En ook hadden we super mooi weer en zijn we dus ook veel buiten geweest.

Ook hebben we wat officiële zaken tijdens het weekend gehad: namelijk de installatie van drie scouts, en de ‘ster van het jaar’-verkiezing die we dit jaar voor het eerst gehouden hebben.

We hebben er dus sinds afgelopen weekend drie geïnstalleerde Scouts bij: Tim, Joey en Peter. Ze hebben met z’n drieën het kikkerverhaal verteld aan de hand van grote tekeningen. En door het verhaal goed te vertellen verdienen ze het om officieel bij de groep te horen. Daarom hebben ze een Scouts bloes met de insignes gekregen, en de oranje Luctor scoutingdas.

Daarnaast is er de eerste ‘ster van het jaar’-verkiezing gehouden. Dit houdt in dat er per speltak (Stam, Explorers en Scouts) iemand gekozen wordt die de speltak mag vertegenwoordigen tijdens bijvoorbeeld de playbackshow (de jury), maar ook kunnen ze activiteiten en spelletjes voorstellen voor tijdens de woensdagbijeenkomsten. Als bewijs hebben ze een ‘jaar ster’ op hun bloes gekregen, die al meer dan 50 jaar oud zijn. De sterren van dit jaar zijn Pascal (Scouts), Frank (Explorers) en Debby (Stam).

Verder was er weer gelegenheid om de DVD met meer dan 1500 (!!) kampfoto’s te kopen. Het weekend is traditioneel afgesloten met de beste, origineelste, leukste, … stukjes van de playbackshow van zaterdagavond, die voor groot publiek met ouders vertoond werden.

Gift Rotary Inner Wheel Arnhem

17 september 2008
Woensdagavond (17 september) kwamen drie leden van Inner Wheel Arnhem de opbrengst van het actiejaar met een cheque aanbieden. Het was wel erg jammer dat meer dan de helft van de Explorers er niet was en we nog maar met een klein clubje over waren. Jammer genoeg kon ook onze penningmeester niet, maar de secretaris nam het met alle plezier waar. En gelukkig was het ondanks de kleine opkomst toch heel gezellig.

De dames hadden stroopwafels en Jodekoeken meegenomen als traktatie bij de koffie. Mevr. Marianne Näring heeft (op een heel duidelijke manier) verteld dat hun ‘vriendinnengroep van 50 vriendinnen’ na de presentatie van Wil (18 september 2007 in het dorpshuis in Schaarsbergen) een jaar actie heeft gevoerd om dit geld bij elkaar te verdienen. De reden hiervoor is dat ze het te gek voor woorden vonden dat vrijwilligers, Pivo’s en kampleiding kampgeld moesten betalen als we op kamp gaan. Hier gingen ze voor aan het werk en hoe!

Ze hebben met standjes op Koninginnedag bij het Dorp gestaan en eigen gebakken taart en koffie verkocht om dit bij elkaar te krijgen. Ook verzamelden ze allerlei oude spulletjes die ze meenamen naar de clubbijeenkomsten en dan weer verkochten. Te gek toch zo’n opbrengst van zulke lieve ‘vriendinnen’ (Frank vond 50 vriendinnen wel erg spannend klinken).

Natuurlijk hebben we een paar foto’s gemaakt en kon Wil de dames bij hun vertrek een grote glazen gevulde snoeppot meegeven (voor bij hun bijeenkomsten) als dank van onze kant.

50 jarige bruiloft – Joop en Gerrie

29 januari 2008
Op 29 januari waren Joop en Gerrie Rotteveel 50 jaar getrouwd. Middels een ‘borreluurtje’ wilde ze daar graag aandacht aan besteden. Op zaterdag j.l. gingen wij naar de Salvatorkerkzaal waar dit gevierd werd.

Natuurlijk wilde de Luctor daar niet ontbreken dus moest er ook iets gemaakt worden om mee te nemen. Een grote witte vaas werd geregeld met hierin 50 stokjes met feestkaartjes. Aan de ene kant ‘Proficiat namens alle Luctor leden’ en aan de andere kant een gekleurde ’50’. Best een mooi, kleurrijk en bijzonder boeket is dat geworden. Ook hebben de Stamleden ’s morgens nog hun ‘handen’ getekend op karton en voorzien van hun felicitaties. Robert de Ruiter was gevraagd mee te gaan en deze aan het bruidspaar aan te bieden. Het werd door hun zeer gewaardeerd en wij hebben lekker van de taart en de hapjes genoten!

Voor ieder die het nog niet wist, Joop is onze Stichtingsvoorzitter en samen met Gerrie gingen ze een aantal jaren geleden als fourageteam mee op de zomerkampen. Ook tijdens het zomerkamp naar Engeland regelde Joop en Gerrie ons eten en drinken. Altijd vanuit hun rijdende hotel ‘de Paradiso’ caravan!

We wensen ze natuurlijk nog minimaal zo’n zelfde aantal jaren samen, al zullen ze dan een geleende rolstoel van onze Luctor wel nodig hebben? Een envelop met een uitnodiging van onze Stichting, om samen pannekoeken te gaan eten viel volgens ons ook in goede aarde!

Rotary klust verder in ons clubhuis

12 en 19 januari 2008
De Rotary heeft op zaterdag 12 en 19 januari in ons clubhuis ’t Honk geklust. Een poosje geleden hebben ze meegeholpen met de aanleg van het openluchttheater, en deze keer met het isoleren van het derde (en laatste) deel van dak van de zolder. Dat scheelt een hoop stookkosten en we kunnen er nu goed spullen opslaan zonder dat het vochtig wordt.

En uiteraard hebben we weer een lunch verzorgd voor de harde werkers. En iedereen is uiteindelijk huiswaarts gegaan met een bosje narcissen om de grote hoeveelheid stof te compenseren. Want stoffen dat deed het. Rotary, wederom bedankt!

In memoriam – Ben de Ruiter

Geb. datum: 23 – 03 – 1944, Zwolle
Overleden: 23 – 11 – 2007, Utrecht

Officieel ingeschreven bij Scouting Nederland vanaf: 1 mei 1995

Ben kwam als vader van Robert, een van onze Scouts, met z’n auto met daarachter een aanhanger voor de rolstoel van Robert, hem vaak naar de bijeenkomsten brengen. Tijdens een Fancy Fair in Ede, waar we bezig waren met acties voor ons zomerkamp naar Engeland (1986) kwamen Ben en Gerda vragen of er nog een plaats was voor Robert hun zoon. Robert had geluk, iemand viel uit, Robert kon mee met zijn eerste Luctor kamp naar Engeland.

Drie jaar later in 1989 gingen Ben en Gerda voor het eerst mee op kamp, voor de verzorging van de fourage en allerlei klussen aan het rolstoelpark van onze groep. Vooral verkeerd geprijsde pakken koffie waren een sport voor Ben om toch voor die prijs te bemachtigen! En we hadden er gelijk binnen ons kampteam een flink feestnummer bij. We moesten Ben wel even kalmeren toe zijn autoradio niet door “padflikkers” gejat was uit z’n auto, zoals hij bij de kampstaf aangaf, maar als geintje door z’n eigen zoon (een beetje opgestookt) als grap was bedoeld. En natuurlijk wist Ben ook weer van niks, als mijn slaapzak ’s nachts bleek dicht genaaid en of weer eens vol met eikels en troep zat.

Gerda zal ongetwijfeld nog wel eens terug denken aan die keer in Tegelen, toen Ben zei dat hij toch maar mooi die wegversperring van ons had omzeild met z’n caravan. Nou zei Gerda ik zie hem echt niet meer toen ze achteruit keek, want de caravan reed mooi zonder auto het weiland in! Medisch centrum Limburg zal zeker nog een begrip blijven die een bijzondere betekenis heeft. Een van de Scouts vertelde me ooit dat Sinterklaas op TV wel groter leek dan de echte (hulp-Sint-Ben) die bij ons op bezoek was geweest. Uren zou ik nog kunnen vertellen wat we zoal meegemaakt hebben met “onze Ben” ja wel een beetje van onze Luctor!

Het had nog niet gemogen, op je drie en zestigste de bocht uit vliegen. Achteraf gezien had je al vaker de bocht gemist maar kwam je altijd nog net op tijd weer goed terecht. Nu was je credit daarboven op? Hoe vaak hebben we wel niet gedacht en ook gezegd, Ben … zou je dat nou wel … of … enz. en elke keer, gelukkig hij heeft het weer geflikt, een medisch wonder soms. Helaas deze keer niet! Het had niet gemogen, maar het is toch gebeurd!

Wij zullen met warme gevoelens en genegenheid blijven terug denken aan Ben en nog vele zaken die Ben kluste op ons clubhuis, o.a. zijn laskunsten aan lift en aanhanger zijn blijvende herinneringen, die we graag levend houden in onze Scoutinggroep.

Gerda, Robert, Eric, Manuela, ons bestuur en al de Luctor leden wensen jullie veel sterkte in de komende moeilijke tijd. De naam van onze groep “LUCTOR ET EMERGO” zal nu een zeer toepasselijke voor jullie worden. Wij wensen jullie die kracht daarvoor toe.

Namens bestuur, spelteam, Pivo’s en leden,

Wil Hogenstijn, teamleider

Primeur: Luctor et Emergo kalender 2008

Een primeur binnen de scoutinggroep:
we gaan een verjaardags-/jaarkalender uitbrengen!

Als bestuur van de scoutinggroep vinden we het een goed idee om een kalender uit te brengen waarop diverse hoogtepunten van de afgelopen 12 maanden terug te vinden zijn. Tevens wilden we, naast de website, nog een manier waarop we onze sponsoren kunnen bedanken voor hun bijdrage. Want zonder hun giften, is onze scouting niet mogelijk.

  

Maar uiteraard is het voor onze leden, ouders/begeleiders, leiding en vrienden van de Luctor ook erg leuk om een kalender aan de muur te hebben hangen van de scoutinggroep waarbij je betrokken bent. Daarom hebben velen de kalender besteld en is het een actie geweest met groot succes!

Koninklijke onderscheiding voor Louise Hogenstijn

27 april 2007
Vorig jaar was het al feest met Wil die gedecoreerd werd. Maar het feest is nu helemaal compleet, aangezien Louise dit jaar een lintje gekregen heeft.

’s Ochtends bij een kopje thee is het leuke nieuws gebracht. Het was een erg grote verrassing dat ook zij een Koninklijke onderscheiding kreeg wegens haar enorme inzet voor Scoutinggroep Luctor et Emergo, maar daarnaast ook voor haar inzet voor Huize Thuvine.

Een dik uur later was het moment daar. Na een toespraak van de Burgemeester van Duiven heeft Louise de onderscheiding opgespeld gekregen: Lid in de Orde van Oranje-Nassau.

Net als een jaar ervoor was er de uitnodiging om samen met Burgemeester Zomerdijk, wethouders, koningen van de schutterijen en andere gedecoreerden op Koninginnedag het defilé af te nemen. Er waren maar liefst vier harmoniën en fanfares, veel vendeliers en dit jaar kregen de kinderen met de versierde fietsen zelfs wat extra aandacht aangezien sommige niet genoeg hadden aan één rondje.

Op de website van gemeente Duiven net als vorig jaar een kort artikel geplaatst. Ook in de Duiven Post en de Liemerse Lantaren is een een artikel geplaatst over de lintjesregen. Meer informatie over Koninklijke onderscheidingen is te vinden op lintjes.nl.

Aanmoedigingsprijs ‘KERN met PIT’

23 maart 2007
Kern met pit is een leefbaarheidswedstrijd voor dorpen en steden, georganiseerd door de KNHM (Koninklijke Nederlandsche Heidemaatschappij). Het gaat bij Kern met Pit om de directe woonomgeving: de buurt, de wijk, het dorp, relatief kleine kernen dus. Er kunnen hoogstens 200 kernen meedoen. Staat een grote groep mensen achter een project, dan maakt dat een goede kans tot de leefbaarheidswedstrijd toegelaten te worden. Een tweede selectiecriterium is: wat heeft de kern aan het project?

Zo is ook Luctor et Emergo aangemeld voor deze wedstrijd, aangezien de groep graag een ‘openluchttheater’ bij het clubhuis wil. Hier kan dan bij mooi weer een playbackshow of andere leuke activiteit gehouden worden. Op deze manier wordt het clubhuis, en de omgeving in het bijzonder, weer wat verbeterd.

Vrijdag 23 maart was het dan zover: de uitreiking van de prijzen. Luctor et Emergo heeft voor de inspanningen voor het openluchttheater een aanmoedingingsprijs gekregen ter waarde van 500 euro, uit handen van de heer Cornielje (Commissaris van de Koningin Gelderland).

Dit bedrag kunnen we erg goed gebruiken voor bijvoorbeeld het hout dat nodig is voor de afscherming van het theater, of voor de bankjes die er nog moeten komen. We zijn daarom ook erg blij met deze prijs.

bron: Koninklijke Nederlandsche Heidemaatschappij

Sponsorproject Scoutinggroep Luctor et Emergo

24 februari 2007
In het kader van haar 105-jarig bestaan steunt KuiperBouwgroep gedurende vijf maanden elke maand een maatschappelijk project. Deze maand is dat de Arnhemse scoutinggroep Luctor et Emergo. Op zaterdag 24 februari staken vijftien medewerkers van KuiperBouwgroep de handen uit de mouwen om clubhuis ’t Honk te voorzien van onder andere een trap en dakisolatie.

Luctor et Emergo is niet zomaar een scoutinggroep, maar één speciaal voor ‘jongeren’ met een verstandelijke en lichamelijke beperking. Groepsvoorzitter Wil Hogenstijn had zijn ‘Luctor’ enige maanden geleden aangemeld bij ‘De Arnhemse Uitdaging’. Deze organisatie zet zich onder leiding van Gerda Geurtsen al geruime tijd in voor verschillende sociaal-maatschappelijke projecten in en rond Arnhem. KuiperBouwgroep is een van de projectpartners van de Uitdaging en besloot Hogenstijn te hulp te komen.

Op zaterdag 24 februari rond negen uur verzamelde zich vijftien man personeel voor het clubhuis van de scouts. De opdracht was duidelijk: binnen zeven uur moest er een trap komen om de vliering te kunnen bereiken, moesten er in het gebouw verscheidene vloerdelen worden vervangen en moest het dak van het clubhuis van isolatiemateriaal worden voorzien.

Na kortstondig overleg gingen allen vol goede moed aan de slag. De vloer was zoals verwacht het snelst gerepareerd. De trap en het aanbrengen van isolatiemateriaal kostten wat meer tijd en moeite. Om iets over drie was de trap geplaatst, het dak geïsoleerd en de vloer hersteld. Zowel Hogenstijn en zijn scouts als het personeel van KuiperBouwgroep kunnen tevreden terugkijken op een bijzonder geslaagde dag.

bron: Kuiper Bouwgroep

Jong in Arnhem – Luctor et Emergo: dappere ‘kikkers’

7 februari 2007
In het kader van de subsidieregeling ‘Vrijwillig Jeugdwerk’ ontvangen verschillende organisaties en verenigingen subsidie van de gemeente Arnhem. Zo ook scoutinggroep Luctor et Emergo, ook wel ‘de Luctor’ genoemd. Voor elk jeugdlid ontvangt de Luctor een bijdrage. Jeugdlid is in dit geval een breed begrip. Luctor et Emergo is namelijk een bijzondere scoutinggroep: een voor lichamelijk en verstandelijk gehandicapte jongeren. Groepsleider Wil Hogenstijn en scoutinglid Jens Hamming vertellen in hun clubhuis ’t Honk over ‘hun cluppie’.

Zie het bovenstaande artikel uit de Arnhemse Koerier voor de volledige tekst.

bron: Arnhemse Koerier

Uitreiking Univé ‘Voor elkaar fonds’ cheque

6 januari 2007
Op 6 januari jl. was het officiële moment dan daar: de overhandiging van de ‘Voor elkaar fonds’ cheque. Naar aanleiding van de uitreiking, heeft de Vestigingsmanager Arnhem (Martin van Arendonk) een interne berichtgeving binnen Univé gemaakt. Een deel van dat bericht kunt u hieronder lezen.

Vanuit het Voor Elkaar Fonds van Univé Stad en Land, dat enkele jaren geleden is opgericht, worden periodiek regionale goede doelen ondersteund. Om voor een donatie in aanmerking te komen kan men een aanvraag indienen. In overleg tussen de Ledenraad, de afdeling Marketing/PR en de Bestuurder/Algemeen Directeur wordt bepaald welke doelen worden gesteund.

Scouting Luctor et Emergo, had de verplichting opgelegd gekregen van de gemeente om een aansluiting te realiseren op het gemeentelijke rioleringssysteem. Voorheen werd gewerkt met een heuse beerput. Alles bij elkaar kost dit de vereniging € 1.500, een bedrag dat absoluut niet is op te brengen uit de begroting van ‘Luctor et Emergo’.

Scouting Luctor et Emergo kent voornamelijk gehandicapte leden, dus toen ik pas 2 stappen in het clubgebouw had gezet, had ik de eerste dikke knuffel al te pakken. Dan voel je je best welkom kan ik je zeggen. Na een soort spelquiz, was het moment van de overhandiging daar. De normale presentatie over Univé Stad en Land heb ik maar achter wegen gelaten. In plaats daarvan heb ik aan de hand van een paar voorbeelden uitgelegd wat een verzekeringsbedrijf eigenlijk is (als 2 auto’s botsen dan…) en waarom wij het belangrijk vinden om organisaties als deze Scouting-groep te helpen.

Dit soort dingen maakt de coöperatieve achtergrond van Univé Stad en Land tastbaar en laat zien dat we niet zomaar een verzekeraar en tussenpersoon zijn. En dat is naar mijn overtuiging een van de redenen waarom wij als organisatie succesvol zijn, én een van de redenen om bij deze organisatie te werken.

bron: Univé Stad en Land

Verstand van Zand – Verslag finalisten: Zonnig gevoel bezoekers op 9 september

9 september 2006
De spelende kinderen, de achttien vrachtwagens met zand, de deelnemers op hun knieën in de weer met hun gereedschap, de muziek, de korte broeken en de dans- en theatervoorstellingen bezorgden bezoekers van de Markt een zonnig gevoel.

‘Ik krijg echt een strandidee’, zegt een van de bezoekers, Arend de Kroon uit Doetinchem. ‘Als we zelf op het strand zijn loop ik ook altijd met de jongens te scheppen, echt vakantiegevoel dus. We hebben zoiets wel eens op tv gezien en wilden eens een kijkje nemen. Ik zou eerlijk gezegd niet gauw zeggen dat dit amateurs zijn.’

Het samenwerken in de teams wekt ook ontzag bij de bezoekers. Ann & Ginette Flederus: ‘Wat gaaf dat ze het überhaupt al kunnen maken, maar dan dat geduld onderling. Ik geloof dat ik me overal tegenaan zou willen bemoeien.’

Maar die rol was weggelegd voor Henri Schollen van Sandaholics. Met zijn step zoefde deze prof de Markt over om overal de teams met raad en daad bij te staan. ‘Het gaat heel erg goed, het moet niet veel beter worden, dan hebben ze mij straks niet meer nodig. Het is leuk dat het thema bouwkunst niet alleen maar is ingevuld met Gelderse Kastelen, de ontwerpen zijn heel verschillend. Ook leuk dat mensen iets abstracts aandurven. Ik benijd de jury niet, eerlijk gezegd.’

Ook merkte Schollen op dat de teams volgens hem toch nog wat fanatieker zijn in de finale dan in de voorrondes. Bij Ontdek Zoelen kan Cees Dekker dat beamen. Hij bemant de informatiekraam, terwijl het team onverstoorbaar werkt. ‘Ze hebben geen idee wat er om hen heen gebeurt, het is een race tegen de klok.’ Emmy Driessen, een van de teamleden, maakt zich even los van het kunstwerk. ‘Je legt de lat nu veel hoger dan in de voorrondes. Het moet gewoon nog tien keer beter. Wel lastig, want we hebben een nieuw organisch ontwerp genomen, omdat de bedenker van het vorige ontwerp er vandaag niet is. En deze is nog moeilijker.’
Tessa Janssen en het Olympia’s Piraten Team probeerden ook ijverig meer indruk te maken op de jury en het publiek: ‘Alles is nu iets groter en uitgebreider dan de vorige keer. ‘We zien wel’, dachten we toen nog. Nu staan we hier en het gaat niet zo snel als in de voorronde.’
Teamcaptain Roos van den Hurk van Gaya merkt ook dat de finale haar meer zenuwen bezorgt. ‘Onze Taj Mahal was in de voorrondes zo mooi gelukt, daar stonden we zelf verbaasd van. Nu is het dus spannend of het weer lukt, we willen het zo graag voor ons doel, het kindercomplex in India. Gelukkig hebben we hoe dan ook dezelfde lol erin als de vorige keer.

Goed gelukte doorsteekjes

Dat de lat hoger lag, uitte zich ook in de ontwerpen, waar kunstjes in zaten waar men de vorige keer niet aan toe kwam of zich niet aan durfde wagen. ‘We zijn retedruk’, zeggen De Kasteelkleiers op de vraag hoe het gaat. ‘Ons Kasteel Ammersoyen is nu iets groter en er zitten extra snufjes in zoals een doorsteek. Wel mooier, maar het gaat dus ook iets minder snel.’
Een extra doorgangetje en extra treetjes zaten er ook in het monument met de roos van Geen Punt. ‘En het moet nu nog strakker dan in de voorronde’, vindt teamcaptain Tinka Chabot, ‘al valt het niet mee omdat het zand iets droger is en sneller afbrokkelt.’
Bij ZandKunst voor Kinderen was het de piek van de kegelspiraal die anders dan de vorige keer is opengewerkt. Wietske Cuperus: ‘Daar zijn we blij mee. Het is wel even pittig om de voorronde te evenaren. We hebben nu meer stress, hahaha.’

Ook hebben de teams geleerd ten opzichte van de voorronden, zo blijkt uit een rondgang. Wil Hogenstijn van het G-team van Luctor et Emergo: ‘We weten nu beter waar we op moeten letten, bijvoorbeeld dat alles recht staat. Dat het nog mooier moet dan de vorige, kost wel iets meer tijd. Als extraatje hebben we nu het provinciehuis ook in onze piramide.’
‘Het publiek leidt een beetje af, maar toch gaat het beter dan de voorronde. Wij hebben nu de taken nu beter verdeeld dan eerst’, stelt Conny Koster van het KWA-team en de Escher-sculptuur. Wel merken we dat we voor de details meer tijd nodig hebben.’

Kwarts en Glimmer leerde in de voorronde dat geen detaillering voor hun ambitieuze Jachtslot Hubertus mooier en strakker is dan halve detaillering. ‘We houden het dus strak, dat oogt mooier. We hopen daarmee wel te winnen, maar lol hebben we toch.’

De finale van de derde editie van Verstand van Zand was er een om door een ringetje te halen. Voor de jury was het absoluut peentjes zweten tijdens het definitieve juryberaad, de opkomst voor de finale en voor Gelderland Ondersteboven was enorm en het weer was ook nog de hele dag door stralend.

Gelderland ondersteboven

Terwijl de teams zich op de Markt op hun taak stortten, lokten statenleden in wisseldiensten intussen bezoekers naar de markt, naar de theatervoorstellingen in de bouwketen en naar de activiteiten in het Huis der Provincie, waar andere statenledn bezoekers opwachtten voor een rondleiding.
Jan Markink bij de ingang van de Markt: ‘Zo een dag is perfect om het werk van de provincie onder de aandacht te brengen, want het is niet altijd even bekend wat we doen.’ Ook statenlid Piet Bijl schept er genoegen in om de bezoekers rond te leiden. ‘Het is tenslotte hun eigen provinciehuis en dat moeten ze goed kunnen zien.’

Behalve rondkijken konden de bezoekers ook op de koffie bij Commissaris van de Koningin Cornielje. Naast vragen en uitleg over zijn ambt en hoe hem dat het afgelopen jaar beviel, beantwoordde de Commissaris ook vragen als ‘Wat vindt u van de leus weg met de Betuwelijn?’ en ‘Waarom staan er hekken om park de Hoge Veluwe?’

Zware dobber voor de jury

Terwijl de commissaris in het provinciehuis zijn laatste koffiegesprek met het publiek voerde, begon Angelique Krüger de stembussen voor de publieksprijs te verzamelen. Voor de jury brak zo na een heerlijke dag het zwaarste halfuurtje juryberaad aan.
‘Het is weer waanzinnig moeilijk om een winnaar voor de hoofdprijs te bepalen’, stelde voorzitter Jos van Doorn. Alleen op visuele en technische beoordelingen kwamen ze er dan ook bijna niet uit. ‘Er zijn meerdere toppers van uniforme kwaliteit, dus moeten we andere criteria er zwaar in meewegen.’ De invulling van het thema bouwkunst, de kunstzinnige keuzes voor het ontwerp en de link van het gekozen ontwerp met het goede doel passeerden daarom de revue, waarna het aan Commissaris Cornielje was om de prijzen uit te reiken.

Als eerste viel De Dorpspomp in de prijzen met de kapel van Le Corbusier. Het team won een avond Vitesse-NAC in de loge van de Provincie Gelderland in Gelredome. ‘Het gaat bij ons erg goed. Er zijn weinig tegenslagen, terwijl de vorige keer een deel was ingestort’, vertelde Jan van Loon in de middag. Hun sculptuur, door architectuurliefhebbers in het publiek direct herkend, bleek goed voor de aanmoedigingsprijs.

De teamprijs van 1000 euro ging naar het spiraalmonument van (Zand)Kunst voor Kinderen. Erg gelukkig, volgens teamcaptain Wietske, want Wilde Ganzen verhoogt het bedrag dat zij verdienen voor een school in Kameroen.

Publiekslieveling bleek de sculptuur van Geen Punt, het monument met de roos. Tinka Chabot: ‘Ja, wij zijn euforisch, we hadden er helemaal niet op gerekend, er waren zo veel mooie sculpturen dat we voor de teamprijs ook allemaal verschillend hebben gestemd.’ De duizend euro besteedt Geen Punt aan de stichting Roos.

Toen de microfoon het zo vlak voor het beslissende moment even liet afweten, schoot de hartslag van tandarts Joost van Vlijmen uit Nijmegen omhoog. Bij het uitspreken van de groet Namaste door Clemens Cornielje, sprong hij dan ook een gat in de lucht. Het team won met een Nepalese stupa 5.000 euro voor de Dental Camps die de tandarts elk jaar in Nepal houdt. ‘Blij? Wat dacht je! Daar gaan we straks eerst een biertje op drinken met de hele groep. Tijdens het kamp in november maak ik dan een inventarisatie welke nieuwe instrumenten we ervoor kunnen aanschaffen.

Organisatie is ook tevreden

‘Subliem.’ Zo typeert directeur Jan Willem van de Kamp van initiatiefnemer K3 Industriezand de sfeer, opkomst en weer, maar vooral de spirit die de deelnemende teams kenmerken: ‘Als je ziet hoe gedreven men met vijf man tegelijk samenwerkt op een plot van iets meer dan een vierkante meter. Zonder elkaar in de weg te zitten, probeer dat maar eens…’
Ook Ingrid van Helvert van K3, die samen met collega Hans Hooijer en juryvoorzitter Jos van Doorn het evenement organiseert, kijkt terug op een geslaagd evenement: ‘Ik kan niet eens meer bepalen wie wat mij betreft moet winnen, je leert alle teams kennen en krijgt voor elk team zoveel sympathie.’

De samenwerking met het evenement Gelderland Ondersteboven vinden Van de Kamp en Van Helvert een gouden greep: ‘Samen heb je meer te bieden dan alleen, bezoekers van de finale kunnen zo even doorlopen naar het Huis der Provincie en andersom. Voor ons is het een prachtige gelegenheid ons bedrijf anders te profileren’, schetst Van de Kamp. Commissaris van de Koningin Clemens Cornielje, die een prominente rol vervulde op beide evenementen, onderschrijft de wisselwerking: ‘De finale is een prachtige trekker voor mensen. Samen met Gelderland Ondersteboven is de drempel dan laag om eens te komen kijken wat we hier in het provinciehuis doen. Wat mij betreft gaan we dus minstens een lustrum volmaken.’

bron: website Verstand van Zand

De wedstrijd Verstand van Zand, Slijk-Ewijk

18 juni 2006
SLIJK-EWIJK – Een historische piramide waaruit drie hedendaagse gebouwen ontspruiten, een bolstaand clubgebouw dat uit zijn voegen barst, de Taj Mahal op een olifant, het jachtslot Sint Hubertus, een fantasiegebouw naar Escher en kasteel Ammersoyen: de eerste van twee voorrondes van de Gelderse zandsculpturenwedstrijd Verstand van Zand 2006 heeft zes prachtige finalisten opgeleverd.

Onder het toeziend oog van ruim 1500 bezoekers streden zondag 18 juni bij Strandpark Slijk-Ewijk in totaal dertien teams in een zomerse temperatuur om de begeerde finaleplaatsen. De winnende teams maken op 9 september op de Markt in Arnhem namelijk kans op de hoofdprijs van 5.000 euro voor het goede doel van hun keuze.

Behalve de winnende ontwerpen waren ook nog te zien: De Big Ben, een abstract blokkengebouw, de Thornse Molen, de toren van Pisa, een fantasiegebouw dat zijn vleugels uitslaat en een dorpsgezicht met sportclub en kerkje. Jammer genoeg stortte het Slot Hubertus te vroeg in, maar het team loste dat vervolgens heel inventief op door hulphonden (het gekozen goede doel) te sculpteren die het gebouw gingen doorzoeken.

Aan de teams achter deze ontwerpen komt minstens evenveel lof toe, is het al niet voor de presentatie of de uitvoering zelf, dan wel voor de inspanning en de teamgeest. De professionals van Sandaholics zorgden voor begeleiding. Henri Schollen: &De teams zijn echt heel erg gedreven.& Juryvoorzitter Jos van Doorn: &Het thema bouwkunst is weer totaal anders dan het veel vrijere thema van de sprookjes van Andersen vorig jaar. Alle teams hebben het thema echt naar behoren ingevuld, of zij nou een echt gebouw of fantasiegebouw kozen. En de kwaliteit van de kunstwerken is heel goed.&

Het droge weer en de vaak rechte hoeken die het thema bouwkunst met zich meebracht, vormden volgens de vakjury en de professionele zandkunstenaars van Sandaholics een extra moeilijkheidsgraad. Schollen: &Het is oppassen geblazen voor droge plekken en voor de rechte stukken en hoeken moet je echt een waterpas gebruiken.&

Voor alle teams was er waardering de bewondering door het publiek en de gezellig meelevende Angelique Krüger. Samen zorgden zij voor aanmoediging in de paden langs de kunstwerken en voor gezelligheid op het terras. Muziekvereniging Con Amore gaf twee optredens in de muziektent.

Zo gek als de vakjury was op ‘recht’, zo graag keek het publiek naar ‘rond’. Het publiek stemde massaal op The Sandwitches met het beeld van het opgebolde sportgebouw van gymclub ONA uit Slijk-Ewijk dat uit zijn voegen barstte. Het bolle gebouw werd bijeen gehouden door de dikbillige ‘moedertje ONA’ en haar al even ronde zusters. Onderhoud van het gebouw was hier de drijfveer. Zij werden op de voet gevolgd door de Taj Mahal met de uivormige torens, van vriendenteam Gaya uit Nijmegen dat voor een kindercomplex in India meedoet. Nog een publiekslieveling was het Eschergebouw met de vele trappen van het KWA-team van de Kreatieve Werkgroep Arnhem. Zij strijden voor de bouw van een school in Peru.

De vakjury koos meer voor de strakke lijnen van de piramide van het G-team van Scouting Luctor et Emergo, dat voor een kampeerterrein strijdt. Ook favouriet van de vakjury was het jachtslot Sint Hubertus van team Kwarts en Glimmer van Scouting Zetten, die met de hoofdprijs vrijwilligers in het zonnetje willen zetten. Het kasteel Ammersoyen van vriendenteam De Kasteelkleiers was volgens de jury eveneens goed voor een finaleplaats. Zij doen mee voor onderhoud aan het kasteel.

De finale is op zaterdag 9 september op de Markt voor het Provinciehuis in Arnhem.

bron: website Verstand van Zand

Koninklijke onderscheiding voor Wil Hogenstijn

28 april 2006
Met smoezen, leugentjes en informatie achterhouden is het gelukt om Wil op vrijdag 28 april naar het gemeentehuis in Duiven te krijgen, zonder dat hij een vermoeden had wat hem te wachten stond. Een grote verrassing was het daarom voor hem dat hij een Koninklijke onderscheiding heeft gekregen wegens zijn enorme inzet voor Scoutinggroep Luctor et Emergo. Na een toespraak van de Burgemeester van Duiven heeft Wil de onderscheiding opgespeld gekregen: Lid in de Orde van Oranje-Nassau.

Voor de dag erna was er de uitnodiging om samen met Burgemeester Zomerdijk, wethouders, koningen van de schutterijen en andere gedecoreerden het defilé af te nemen. Hierbij speelden de diverse harmonieën en fanfares uit de regio, werd er gevendeld, en uiteraard waren er ook nog de kinderen met de versierde fietsen.

Op de website van gemeente Duiven een kort artikel geplaatst. Meer informatie over Koninklijke onderscheidingen is te vinden op lintjes.nl.

D66 Valentijnsprijs voor Wijkraad Broeklanden, Westervoort

14 februari 2006
De landelijke D66 Valentijnsprijs gaat dit jaar de Wijkraad Broeklanden in Westervoort. De D66-afdeling droeg de wijkraad voor omdat ‘zij eigen verantwoordelijkheid nemen voor hun leefomgeving, zelf keuzes maken en actief zijn om hun doelen te bereiken, zonder meteen naar de gemeente te wijzen.’ De landelijke prijs bestaat uit een geldbedrag van driehonderd euro en wordt binnenkort door een landelijke D66-politicus aan de wijkraad uitgereikt.

Reeds vele jaren is Valentijnsdag voor veel D66 afdelingen het moment om een organisatie of persoon die zich op bijzondere wijze heeft onderscheiden voor de lokale samenleving, in het zonnetje te zetten. Het landelijk campagneteam had dan ook keuze uit een groot aantal inzendingen. Andere genomineerden voor de landelijke prijs waren o.a. de computervereniging oud-Delfshaven (Rotterdam), Karen Molenaar een 17 jarige scholiere die een vereniging tegen mensenrechtenschendingen op Guantanamo Bay opgericht heeft (Renkum) en de gehandicapten scoutinggroep Luctor et Emergo uit Arnhem.

bron: D66 Landelijk

Scoutinggroep Luctor et Emergo blij met troostprijs

14 februari 2006
De landelijke D66 Valentijnsprijs gaat dit jaar naar de Wijkraad Broeklanden in Westervoort. De D66-afdeling droeg de wijkraad voor omdat ‘zij eigen verantwoordelijkheid nemen voor hun leefomgeving, zelf keuzes maken en actief zijn om hun doelen te bereiken, zonder meteen naar de gemeente te wijzen.’ Luctor et Emergo die door D66 Arnhem genomineerd was heeft helaas de prijs niet ontvangen. Jan de Wit, lijsttrekker D66 in Arnhem en Yvonne van Hamersveld hebben de volgende dag een troostprijs afgeleverd die met veel enthousiasme ontvangen werd.

Reeds vele jaren is Valentijnsdag voor veel D66 afdelingen het moment om een organisatie of persoon die zich op bijzondere wijze heeft onderscheiden voor de lokale samenleving, in het zonnetje te zetten. Het landelijk campagneteam had dan ook keuze uit een groot aantal inzendingen. Andere genomineerden voor de landelijke prijs waren o.a. de computervereniging oud-Delfshaven (Rotterdam) en Karen Molenaar een 17 jarige scholiere die een vereniging tegen mensenrechtenschendingen op Guantanamo Bay opgericht heeft (Renkum).

bron: D66 Arnhem

Scoutinggroep Luctor et Emergo genomineerd voor Valentijnsprijs

10 februari 2006
De gehandicapten scoutinggroep Luctor et Emergo is door D66 Arnhem genomineerd voor de landelijke Valentijnsprijs. Deze landelijke prijs wordt uitgekeerd aan een persoon of organisatie die zich op een bijzondere manier verdienstelijk heeft gemaakt voor de samenleving. Luctor et Emergo is genomineerd omdat zij zich al ruim 50 jaar geheel belangeloos inzet voor de gehandicapte jongeren in en rondom Arnhem. Doe het maar eens. Voor meer dan 30 geestelijk en lichamelijk gehandicapte mensen week in week uit een gevarieerd programma bieden!

Op dit moment is de scoutinggroep verdeeld over twee speltakken: de Scouts en de Explorers. Deze twee gemengde groepen bestaan uit jonge en oudere deelnemers en zijn ingedeeld naar hun verstandelijke vermogen. Daarnaast zijn er 6-8 begeleiders met uitschieters tot 15-20 begeleiders op weekend- en zomerkampen. Tijdens de wekelijkse bijeenkomsten wordt veel aan persoonlijke ontwikkeling gedaan. Met activiteiten zoals speurtochten, kamperen, koken en eerste-hulpoefeningen krijgen de lichamelijk en verstandelijk gehandicapten kinderen meer zelfvertrouwen en kunnen ze zich zelf beter redden.

Wil Hogenstijn weet er alles van. Hij is al die 25 jaar al de drijvende kracht achter Luctor et Emergo. Er wordt momenteel een nieuwe speltak opgericht voor kinderen die al meer dan 10 jaar bij de groep zitten. Wil Hogenstijn: ‘Op basis van hun leeftijd zouden we ze de deur moeten wijzen. Maar op basis van hun ontwikkeling kan ik dat niet over mijn hart verkrijgen.’ Er wordt nu extra leiding gezocht. Bij vrijwilligersorganisaties heb je meestal natuurlijke groei vanuit de deelnemers naar het kader. Bij Luctor et Emergo werkt dat nauwelijks, waardoor het vinden van geschikte leiding een extra moeilijke opgaaf is. Omdat gehandicapte kinderen steeds vaker thuis kunnen blijven wonen, is er gelukkig ook een grotere toestroom van ouders die nu en dan een handje helpen. Anders was het werk niet te doen.

In 2004 werd Wil Hogenstijn persoonlijk genomineerd voor de Burgemeester Drijberprijs. In 2005 behoorde de Pivo’s (begeleidende jongeren tot de leeftijd van 25 jaar) van Luctor et Emergo tot de 3 genomineerde groepen voor de Arnhemse Burgemeester Drijberprijs, categorie Groepsprijs. De prijs bestond uit een bedrag van tweeduizend euro. Genomineerd waren de kaderjeugdleden van EKCA Korfbal, de jeugdleden van scouting Luctor et Emergo en de vrijwilligersgroep van jongerencentrum De Bus in De Laar. De prijs is uiteindelijk (en welverdiend) naar de vrijwilligersgroep jongerencentrum ‘de Bus’ in De laar/Elderveld gegaan.

Jan de Wit, lijsttrekker D66 Arnhem hoopt van harte dat Luctor et Emergo nu niet achter het net vist. ‘Juist nu de nieuwe wet maatschappelijke ondersteuning er aankomt, moeten we extra zorg en aandacht besteden aan deze parels in de samenleving. De vrijwilligers van deze scouting groep doen net dat beetje extra voor de gehandicapten. Zij geven de samenleving het juiste voorbeeld. Of in D66 termen: maken net het verschil. Zonder dat het meteen in het kader zorg, imago hulpbehoevend, medisch en zielig zit, maar juist veel meer toegevoegde waarde heeft: het biedt jongeren een hobby die zorgt dat je participeert. Dat willen we toch’.

bron: D66 Arnhem

Drijberprijs met streetdance en bubbling

5 december 2005
Dat is de titel van het artikel in De Gelderlander (editie Arnhem) van 5 december 2005. Hierin is achtergrond weergegeven over de Burgemeester Drijberprijs, maar ook over vrijwilligerswerk door jongeren. Verder wordt over de uitreiking zelf ook kort wat genoemd.

Helaas heeft de begeleiding van Luctor et Emergo de prijs niet gewonnen. Maar dat we voorgedragen zijn, en ook nog bij de drie genomineerde groepen zaten, dat is eigenlijk al een prijs op zich. Voor meer informatie over de prijs en de uitreiking kunt u de website van de Burgemeester Drijber Prijs raadplegen.

bron: De Gelderlander

Scouting keurt de website met een 9,5 als beoordeling

November 2005
Het Scouting magazine ‘ScoutsInfo’ neemt in ieder blad een viertal scouting websites onder de loep. De websites worden beoordeeld op zaken als vormgeving en inhoud. De website van scouting Luctor et Emergo is in ScoutsInfo nummer 4 (november 2005) gekeurd, met als resultaat een 9,5. Door dit mooie resultaat mag het ScoutsInfo Keurmerk op deze website geplaatst worden.

Kijk voor de originele keuring in de online versie van het ScoutsInfo magazine op pagina 13. Dit bestand is te openen met Adobe AcrobatReader (gratis te downloaden van de Adobe website).

bron: Scouting magazine ‘ScoutsInfo’ – Nummer 4 (2005)

Luctor et Emergo in Scouting magazine ‘Flitz’

Januari 2005
In het januari nummer van het Scouting magazine ‘Flits’ staat een kort stukje opgenomen over onde scoutinggroep. Zoals je hieronder kunt lezen gaat het over de verbouwing van het clubhuis en onze website. Alle aandacht voor onze groep is welkom!

bron: Scouting magazine ‘Flitz’ – Nummer 1 (2005)

In Memoriam – Rien Hendriks

Geboren : 31 mei 1934, te Bennekom
Overleden: 28 april 2005, thuis in Ede

Officieel ingeschreven bij Scouting Nederland vanaf: 1 juli 1987

Rien kwam als vader van Jacko (een van onze Scouts), met z’n personenauto met daarachter een aanhangertje Jacko altijd naar de bijeenkomsten brengen. Hij tilde Jacko dan vanuit de voorstoel van z’n auto in en uit z’n rolstoel. Pas veel later toen het tillen niet meer echt ging kon Rien een aangepast busje kopen, zodat het tillen niet meer nodig was. Toen we met de groep naar Engeland gingen (1986) zijn Rien en Gree meegeweest als assisterende bij allerlei zaken zoals rolstoel reparatie e.d. en was dit busje een nood-reserve busje voor calamiteiten. Nadat dit busje opgereden was kwam er een kleinere aangepaste (soort Paus-mobiel) auto die een stukje kleiner was, maar Jacko paste er prima in! Tussen haakjes, Rien keek niet zo op een deukje, krasje o.i.d. op z’n busje/auto.

Meerdere kampen zijn Rien en Gree meegeweest op kamp om ook Joop en Gerrie te assisteren met de verzorging van de fourage, maar zeker ook om Jacko zelf te verzorgen waarvan de verzorging steeds zwaarder werd. In 1987 na ons Engeland kamp kwam Rien namens de ouders in ons stichtingsbestuur. Vanuit z’n relaties regelde en ritselde hij reserve onderdelen voor onze rolstoelers, reserve bandjes, wieltjes en materialen voor ons clubhuis. Zijn laatste actieve bijdrage aan onze groep was het regelen van de sponsor die de hapjes zou verzorgen bij de opening van ons verbouwde clubhuis oktober j.l. Bij een van de laatste bezoeken aan hem verkletste hij zich en gaf toe dat hij zelf die sponsor was en het graag zo wou laten. Klasse zo’n opstelling!

Vlak voor Kerstmis j.l had Rien nog de overtuiging dat het, zoals hij het zelf zei, ‘stil stond’ en hij nog wel eventjes mee ging, al was het maar met een long. Hij ging gewoon door met alles en was alleen wat eerder moe zoals hij zei.

Het mocht niet zo wezen, dankbaar dat we hem mochten kennen en met hem in ons bestuur konden werken. Gelukkig is hem veel pijn bespaard gebleven en waren we namens ons bestuur aanwezig bij zijn crematie maandag 2 mei j.l. in Dieren.

Dat hij moge rusten in vrede,

Joop, Gerrie, Wil, Louise

Nieuwsbrief: Scouts met een handicap

April 2005 Nieuws van en over groepen

Wil Hogenstijn heeft in een dwaze bui de groep ingeschreven als G-team om mee te doen aan de zandsculpturen wedstrijd. De eerste georganiseerde wedstrijden in Nederland voor amateurs. Nou amateurs waren we wel (nog nooit buiten een zandbak) met zand gespeeld dus.

De naam G-team sloeg ook wel goed aan dus werden we toegelaten omdat onze doelstelling, ‘werken voor onze B.E. groep’ accoord was. Uit ons spelteam werden vijf slachtoffers gevonden en ook onze stichtingsvoorzitter was wel een goed G-team lid. Als G-team leider mocht ik deze club aanvoeren. Wij gingen naar de voorrondes en volgden een workshop om te leren het een en ander aan te pakken. Daarna gingen we aan de slag. Honderden liters water, honderden emmers zand later, (zes uur scheppen en een zere rug later) stonden er mallen gevuld met zand die we de volgende dag tot kunstwerken moesten zien om te toveren.

En dit lukte!! We wonnen met onze ‘ROLSTOEL’ zandsculptuur van 2.56 meter hoog de jury prijs (eerste plaats) waardoor we ons plaatsten voor de finale, die in Arnhem op de markt voor het Provinciehuis werd gehouden. Helaas zelf de opmerking van de commissaris van de koningin dhr. Kamminga die zei bijzonder onder de indruk te zijn van onze ‘ROLSTOEL’ van zand (de tweede keer lukte die nog beter) hielp niet en de finale wonnen we niet. Het was net als op de olympisch spelen, eigenlijk telt zilver niet, je gaat voor goud. Maar toch het meedoen was te gek, dan maar niet winnen. Al was de € 5.000,- wel welkom geweest zei onze penningmeester.

Al met al een zeer leuke activiteit die zeker als team-building activiteit voor iedere groep is aan te raden. En om in het thema van de organisatie van deze wedstrijden te blijven: ‘wij hebben nu verstand van zand’. Wanneer je het leuk vindt dan kun je kijken op de website van de groep www.scoutingluctor.nl.

bron: Scouting Nederland Nieuwsbrief – Nummer 18

Uitreiking Burgemeester Drijberprijs; Wil heeft net niet gewonnen

Gemeentehuis Arnhem: 7 december 2004
Het Drijberfonds – vijftien jaar geleden opgericht bij het afscheid van toenmalig burgemeester Drijber – kent elk jaar binnen een bepaalde vrijwilligerssector twee prijzen toe. Dit jaar is dat de zorgsector. De prijs voor een organisatie bestaat uit € 2000,- en een oorkonde. De individuele prijs bestaat uit een speciaal ontworpen bronzen beeldje en € 500,-. Van de 30.000 Arnhemmers die vrijwilligerswerk doen, zetten zo’n 10.000 zich in op het brede terrein van ‘zorg’. Denk daarbij aan vriendschappelijk bezoek aan oude of eenzame mensen, oppas bij dementerenden of gehandicapten, hulp aan vluchtelingen, opvang van daklozen, zorg voor mensen die uit (psychiatrisch) ziekenhuis of gevangenis ontslagen zijn, ondersteuning van mantelzorgers, slachtofferhulp, telefonische hulp, burenhulp, vervoer van mensen die slecht ter been zijn, stervensbegeleiding, ’tafeltje-dek-je’, vriendendiensten, dagjes-uit voor mensen die het zwaar hebben. Al deze activiteiten geven uitdrukking aan: ‘Zorg voor Elkaar’, het thema van de burgemeester Drijberprijs voor Vrijwilligerswerk 2004.

Nominatie
De wervingscampagne heeft geresulteerd in eenentachtig voordrachten. Uit deze voordrachten zijn drie personen en drie groepen genomineerd:

Individuele prijs

• dhr. W. Hogenstijn, hopman bij lichamelijk en verstandelijk gehandicapten
• dhr. H. Schardijn, grote inzet voor asielzoekerskinderen
• mevr. R. Terhaerdt, leidster Zonnebloemafdeling

Groepsprijs

• Vriendendienst ‘Op Stap’
• Vrijwillige Terminale Zorg
• Centrum voor Daklozen ‘Kruispunt’

Helaas heeft Wil Hogenstijn de vrijwilligersprijs niet gewonnen, maar de nominatie tot de laatste drie is op zich al heel veel waard. Dit geeft toch duidelijk weer dat scoutinggroep Luctor et Emergo en het vrijwillige werk dat daar verricht wordt zeer op prijs gesteld wordt.

bron: Gemeente Arnhem

Luctor et Emergo op TV Gelderland

28 september 2004
ARNHEM – Woensdag 8 september is TV Gelderland bij de scoutinggroep komen filmen om op tv te laten zien hoe een bijeenkomst gehouden wordt. Op teletekst van TV Gelderland stond het volgende aangekondigd:

Dinsdag 28 september is het programma Gezond en Zo uitgezonden op TV Gelderland. Hopelijk heeft u allemaal gekeken.

bron: website Gezond en Zo (Uitzending TV Gelderland)

Resultaten voorronde Verstand van Zand

29 augustus 2004
SLIJK-EWIJK – De eerste wedstrijd zandsculpturen bouwen Verstand van Zand leverde zondag 29 augustus vier winnaars op. Dat zijn: het G-team van de scoutinggroep Luctor et Emergo uit Arnhem, Kwarts & Glimmer van de scoutinggroep Zetten, het team van de Heijenoordschool uit Arnhem en het Peter-Team, een gelegenheidsformatie van buurtbewoners uit Arnhem. Op Strandpark Slijk-Ewijk streden in totaal 9 teams in deze voorronde om een plaats in de finale. Die vindt zaterdag 11 september plaats op de Markt voor het Provinciehuis in Arnhem. Ruim 2.500 belangstellenden bezochten het evenement in Slijk-Ewijk.

De deelnemers begonnen op zaterdagmiddag met de voorbereidingen van hun sculptuur. Na een uitleg van vier professionele bouwers van zandsculpturen (Sandaholics uit Amsterdam) kreeg elk team een werkplek toegewezen op het terrein van K3, waar door de week industriezand wordt gewonnen. Het bouwmateriaal lag dus voor de hand.

Het echte zandsculpteren begon ’s zondags al vroeg, zodat de bezoekers vanaf 11.00 uur de eerste resultaten konden bekijken.

Langs een wandelroute tussen de bergen zand en de immense machines gaf een fototentoonstelling van Isabelle Hennings Backer een impressie op reuzenformaat van het landschap rond zandwinning. De prima sfeer onder de 2.500 tot 3.000 bezoekers op zondagmiddag maakte deze voorronde tot een heel gezellig evenement. In het prachtige nazomerse weer vermaakten tientallen kinderen zich prima met het bouwen van hun eigen zandkasteeltjes.

Angelique Krüger, bekend van RTV Gelderland, interviewde de hele middag de deelnemers. Zo hoorde het publiek wat de teams motiveerde. Elk van hen doet mee aan Verstand van Zand met het oog op de hoofdprijs van € 5.000. Dat bedrag gaat naar het goede doel dat elk team vooraf bepaalde. Daarmee hield de jury ook rekening, naast de kwaliteit van de gebouwde zandsculpturen. Tegen 16.00 uur legden de teams de laatste hand aan hun bouwwerken.

De juryleden op 29 augustus waren: Jos van Doorn (voorzitter, beeldend kunstenaar), Christa de Bot (wethouder gemeente Overbetuwe), Henk Meutgeert (Centrum voor Beeldende Kunst Gelderland) en Lars van Nigtevegt (zandsculpturen veteraan).

– De jury koos voor het G-team omdat zij onder de indruk was van de stilistische en symmetrische uitvoering van een rolstoel. Die symboliseerde de activiteiten en het zomerkamp waar een lichamelijk en verstandelijk gehandicapte jongen graag aan wil deelnemen.

– Het publiek stemde voor het Kwarts & Glimmer team; de jongens van de scoutinggroep uit Zetten deden veel moeite om publieksstemmen te werven. Zij bouwden Baloe de Beer uit Jungle Book als gewaardeerde vriend van jong en oud.

– Uit de andere publieksfavorieten koos de jury het Heijenoord Hygiëne Team, gezien de creativiteit en uitvoering van de sculptuur. Die bestond uit een heel inventieve uitbeelding van toiletvoorziening die verbeterd moeten worden.

– De jury besloot een extra finaleplaats toe te kennen aan het Peter Team. Dit werd gezien als het meest verrassende goede doel. Het team heeft een project opgezet om de omgeving van de Noord Peterstraat in Arnhem te verbeteren. De hele zomer is de buurt al gemobiliseerd, zodat een deel van de doelstelling inmiddels is gerealiseerd.

bron: website Verstand van zand

Luctor et Emergo gaf workshop op Pedagogiek Dag

4 juni 2004
UTRECHT – De scoutinggroep Luctor et Emergo in Arnhem organiseert wekelijks een bijeenkomst voor gehandicapte mensen. Er zijn twee groepen: de Scouts en de Explorers, deze groepen verschillen in mentale leeftijd. Op zo’n bijeenkomt worden er allerlei activiteiten op het gebied van scouting ondernomen. Denk hierbij aan wandelen, knutselen, bosspellen en samen eten. Ook worden er door het jaar heen kampen georganiseerd. Er is een weekend voor de Scouts en ook voor de Explorers. Daarnaast is er het grote gezamenlijke zomerkamp. Dit kamp staat altijd in het teken van een bepaald thema. Wil Hogenstijn, één van de teamleiders van de groepen, gaat jullie vertellen hoe de bijeenkomsten en kampen eruit zien en wat er allemaal bij komt kijken. Hij zal dit doen aan de hand van een fotopresentatie. Daarnaast geeft hij informatie over eventuele stageplekken. Kortom: een interessante workshop voor mensen die het leuk vinden om met gehandicapte mensen te werken!!

bron: Landelijke Studenten Pedagogiek Dag

Scouts vergroten hun Luctor’s Honk

3 september 2003
ARNHEM – Scouting Luctor et Emergo heeft er een paar jaar op moeten wachten, maar deze week is het zover. De aanbouw van het nieuwe clubhuis is begonnen. En zoals het scouts betaamt, wordt zoveel mogelijk zelf gedaan.

‘Het was gááf’, zegt René van Driel (17), terwijl hij teamleider Wil Hogenstijn de hand schudt. Een paar minuten geleden zat hij in de shovel om te vieren dat de aanbouw van Luctor’s Honk is begonnen. Hij heeft het moment eerst even moeten verwerken, maar de conclusie is nu getrokken. Het kan ook bijna niet anders. Afgelopen nacht kon hij er bijna niet van slapen.

Samen met zijn scoutvrienden Ernst-Jan van Giethuizen (27) en Robert de Ruiter (34) vertegenwoordigt hij de groep die 27 leden telt. Luctor et Emergo is een bijzonder scoutgroep, omdat die bestaat uit mensen met een handicap. De activiteiten zijn niet anders. De scouts maken excursies in de natuur en naar musea en kamperen vier keer per jaar. Het enige verschil is dat er iets meer ruimte nodig is in het onderkomen. Die ruimte is er niet, waardoor een wachtlijst is ontstaan en sommige activiteiten niet in eigen huis worden gehouden.

De enige oplossing was aanbouw. Maar het krijgen van de vergunning duurde tweeëneenhalf jaar. ‘We liepen vast op een kapvergunning’, vertelt Hogenstijn. Het honk staat aan de Diependalseweg, waar oude bomen staan, die de gemeente niet wilde laten kappen. ‘Uiteindelijk bleek het gebied net buiten de bebouwde kom te liggen, waardoor we wèl mochten kappen, omdat het eigenaar van de grond Het Gelders Landschap toestemming gaf.’

Maandag werden de eerste palen geslagen en de verwachting is dat het project in november wordt afgerond. ‘Ik hoop dat we met de kerst in het verbouwde honk kunnen. Maar als het wat langer duurt, maakt het niet uit. We hebben toch al lang gewacht.’

De kosten van de aanbouw bedragen 135.000 euro. ‘In de begroting van twee jaar geleden kwamen we uit op 76.000 gulden. Het is nu twee keer zo duur. Maar er komt nu ook meer bij. Het dak van de zolder wordt verhoogd, zodat we de kampeerspullen op zolder kwijt kunnen.’

De financiering komt uit donaties van onder meer de Arnhemse Dullertsstichting, Stichting het Burger en Nieuw Weeshuis en Stichting Sint Nicolai broederschap. Daarmee is 123.000 euro van het bedrag afgedekt. ‘De afwerking, die nog zo’n 7000 euro gaat kosten, moeten we nog gefinancierd krijgen. Het gaat om vloerbedekking en alarmsystemen.’

De scouting bespaart door zoveel mogelijk zelf te doen en door hulp die ze krijgt van de Rotaryclub Arnhem-Zuid/Huissen. ‘De rotary heeft wat voorheen de berging was opgeknapt. Er is een nieuw plafond, isolatie in de wanden en lambrizering aangebracht. Samen met ouders, de scouts en de rotary doen we zoveel mogelijk zelf, zoals het leggen van de buis voor de afwatering, schilderwerk, tegels zetten en hekwerk plaatsen.’

De graafwerkzaamheden die nu gebeuren, moeten echt worden uitbesteed. Maar ook daar weet de scouting een draai aan te geven. Er is een kikkeractie bedacht. Iedere scout kon voor kunststofkikkers een adoptieouder zoeken. Het geld dat daarvoor betaald werd, kwam ten goede van de bouw. Wie de meeste kikkers kwijtraakte, mocht bij het graafwerk ‘helpen’. Dat is René van Driel, die dinsdag op de enorme wagen mocht klimmen. En dat is gááf.

bron: De Gelderlander