Het kikkerverhaal geeft weer waar de naam van de scoutinggroep, Luctor et Emergo, vandaan komt. Luctor et Emergo is Latijn en betekent ‘Ik worstel en kom boven’. Als u het verhaal leest, dat gericht is op de jongeren binnen onze groep, zult u begrijpen wat de relatie is tussen het logo (de kikker) en de naam van de groep.

Twee kikkers woonden in een sloot. Op een dag gingen ze wandelen. Ze kwamen bij een boerderij. Daar stond een melkbus. Zoiets hadden ze nog nooit gezien. Ze keken erin. Er zat melk in, dat wilden ze wel proeven. Maar het was te diep, ze vielen voorover in de melkbus.

Ze probeerden om uit de melkbus te komen maar de randen waren te glad. Ze konden er niet meer uit. De kikkers spartelden en trappelden om eruit te komen. Ze werden heel moe.

Een van de kikkers was zo moe, dat hij stopte met zwemmen. Hij zakte naar de bodem en verdronk. De andere kikker was ook heel moe maar hij bleef doorzwemmen en trappelen en spartelen.

Na een tijdje gebeurde er iets met de melk. De room op de melk was door het trappelen slagroom geworden. Het werd een dikke laag slagroom. Hij kon er zelfs op blijven staan! Dan kon hij dus ook uit de melkbus springen. Hij was gered!

Deze dappere kikker was heel moe, maar toch bleef hij zwemmen en doorzetten. En daarom staat hij nu op de groepsdas van de Luctor et Emergo.